Robimy sami Kim Chi

O zdrowotnych zaletach Kim Chi napisano już nawet prace naukowe. Udowodniono, że wzmacnia odporność, że jest doskonałym antyoksydantem, reguluje gospodarkę węglowodanową i pomaga w dolegliwościach gastrycznych. Nic złego o Kim Chi nigdy nie słyszano.
Dlaczego Kim Chi jest szczegónie zdrowa przeczytamy w tym anglojęzycznym artykule
http://microbialfoods.org/science-digested-can-microbes-take-peppery-heat-effects-red-pepper-powder-kimchi-fermentation/
Jedynym mankamentem dotyczącym Kim Chi jest to, że podczas kiszenia wydziela nieprzyjemny zapach.

Kim Chi przyrządza się bardzo łatwo. Możemy zrobić sobie zapas do piwnicy, czy spiżarni tak, aby móc zrezygnować w zimie z dodatkowej suplementacji drogimi środkami z apteki.

Po wstępnym kiszeniu w większym pojemniku
kapustę przekładamy do małych słoików, zakręcamy
i odstawiamy do chłodnego pomieszczenia.

Co potrzebujemy?

• 2-3 główki kapusty pekińskiej
• 8-15 ząbków czosnku
• świeży imbir
• świeżą lub suszoną ostrą papryczkę chilli
• 1 zwykłą paprykę
• 150-200 ml sosu rybnego
• 3-5 łyżek (na 1 kg / 1 łyżka soli)
• 1 dużą kalarepę - opcjonalnie
• kawałek dyni - opcjonalnie
• białą rzepę - opcjonalnie

Miksujemy ostre papryczki chilli, paprykę, imbir, czosnek.
Dodajemy 150 ml sosu rybnego

Zmiksowany sos mieszamy z pociętą w słupki dynią, kalarepą lub inną rzepą

Pasta po wymieszaniu sosu, kalarepy i dyni

Umytą i pociętą na kawałki kapustę mieszamy z pastą, solimy i odstawiamy na 2-3 godziny. Następnie całość przekładamy do dużego naczynia bardzo mocno dociskając, tak aby pozbyć się powietrza. Przykrywamy czystym talerzem, na którym ustawiamy czysty słój napełniony wodą. Zostawiamy na 6-8 dni, najlepiej w ustronnym, niechłodnym miejscu. Po wstępnym ukiszeniu kapustę przekładamy do mniejszych słoików, zakręcamy i wynosimy w chłodne miejsce

Fotografia pochodzi ze strony:
 https://www.organicfacts.net/health-benefits/other/health-benefits-of-kimchi.html

Kiszone bakłażany z orzechami

• 6-8 małych  bakłażanów, powinny być te mini, ale jeśli ich nie zdobędziemy, to kupujemy jak najmniejsze
• 250 g posiekanych orzechów włoskich
• 5-6 ząbków czosnku
• 3-5 szt papryczek chilli średnio ostrych lub 2 łyżki płatków suszonych, można też mieszać
• sól
• pieprz
• oliwa lub olej

Bakłażany kroimy z jednej strony wzdłuż, tak aby druga strona nie została przekrojona. Czyli dochodzimy nożem aż do przeciwległej skórki bakłażana, tak żeby jej nie przeciąć. Warzywa wrzucamy do wrzątku na 8-10 minut. Nie muszą się gotować, wystarczy je parzyć. Po wystudzeniu otwieramy bakłażany jak książkę i nacinamy wewnątrz miąższ w paski. Robimy to po to, aby uzyskać szczeliny, w które wejdzie więcej farszu. Przy mini oberżynach nie jest to konieczne. Solimy wewnątrz, układamy na durszlaku i dociskamy tak, aby dokładnie odsączyć wodę. 
Posiekane orzechy i drobno pokrojoną paprykę podsmażamy na patelni, następnie dodajemy posiekany czosnek (po usmażeniu papryki i orzechów). Przyprawiamy pieprzem.  Tak przyrządzoną masą wypełniamy bakłażany. Zamykamy, przyciskamy i układamy ciasno w słoju posypując solą. Całość zalewamy olejem. Tak przyrządzone trzymamy w chłodnym miejscu tygodniami. Gotowe będą po 10 dniach.

Kumys

Kumys to tradycyjny w Mongolii  napój  uzyskany z mleka klaczy, które zostało poddane fermentacji. Ogólnie jest podobny do kefiru, aczkolwiek prawdopodobnie ze względu na inne warunki otoczenia, w tym niższą temperaturę (dłuższy czas fermentacji) w której fermentuje zawiera nieco alkoholu ok. 2%. Posiada również więcej dwutlenku węgla niż tradycyjny kefir. W smaku może przypominać kefir wymieszany z piwem. W naturalnych warunkach mongolskich stepów kumys fermentuje w skórzanych workach.

źródło:http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1b/Kumys-bottle.jpg

Worek, w którym fermentuje kumys

źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/04/Leather_Airag_Pouch.JPG

Ćwierczakiewiczowa o winach w "Jedynych praktycznych przepisach..."

Hardaliye

zdjecie z: http://sevdaserbest.com/edirnede-ne-yenir/

W naszej strefie klimatycznej do napojów owocowych, które wytworzone zostały poprzez proces fermentacji należą 

Cydr (Cider, Cidre, Apfelwein)

Hardaliye

Wino czerwone

Wino białe

Napoje z owoców tropikalnych o egzotycznych nazwach, wytworzone najczęściej z bananów i daktyli, a pochodzące z Afryki to: Nabit, Sherbote, Dakkai, Nabit, Meru, Malkia, Lubisi i z Indii Jackfruit Wine.

zdjęcie pochodzi z http://www.nevigurme.com/Arda-Hardaliye-6ad-250Ml,PR-254.html

Cydr i wino są nam znane, ale Hardaliye raczej nie. Jest to tradycyjny napój pochodzący z Tracji w Turcji zrobiony najczęściej z czerwonych winogron. Do świeżo wyciśniętego soku dodaje się 1,5% zmielonych nasion gorczycy lub/i kwas benzoesowy. Czasami również liście wiśni. Proces fermentacji następuje w pokojowej temperaturze w ciągu ok 10 dni. Jest to BARDZO nisko procentowy napój o zawartości alkoholu ok. 0,5%, a to ze względu na gorczycę i kwas benzoesowy, który powoduje hamowanie wzrostu drożdży, które odpowiadają za wytworzenie się alkoholu. Ale podobnie jak wino Hardaliye zawiera substancje fenolowe, taniny i flawonoidy. Napój nie jest pasteryzowany, dlatego trzeba go szybko wypić. Bardzo mądre rozwiązanie.

Tysiącletnie jaja z Chin

Sfermentowane "tysiacletnie" jajka robi się w następujący sposób: należy przygotować papkę, w której zalepia się kacze jajko minimum na 3 miesiące. Jajka w osłonkach można przechowywać do 3 lat w pokojowej temperaturze.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/63/Century_egg_sliced_open.jpeg

Składniki papki otaczającej jako:

• popiół 
• trociny
• anyż
• pieprz seczuański
• igły piniowe
• liście herbaty
• nasiona kopru włoskiego
• sól
• ciepła woda
• palone wapno

Białko jajek zamienia się w galaretowatą masę w kolorze bursztynowym, natomiast żółtko w ziemistozieloną masę o konsystencji twarogu.

"Tysiącletnie" jajka należą do chińskich delikatesów. Smacznego!

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/44/Century_egg1.jpg

źródło:http://de.wikipedia.org/wiki/Tausendj%C3%A4hrige_Eier

Kwas chlebowy

Kwas chlebowy to naturalnie gazowany napój poddany fermentacji pochodzący ze wschodniej części Europy, a przede wszystkim z Rosji i Ukrainy. W Rosji nazywany zwyczajnie Kwasem. Ten orzeźwiający napój wytwarza się z wody, żyta i słodu. Często, aby zwiększyć ilość dwutlenku węgla dodaje się również melasę. Do produkcji domowej używa się chleba na zakwasie lub zakwasu chlebowego, co przyspiesza fermentację.

Przepis na kwas chlebowy

• 250 g chleba żytniego upieczonego na naturalnym zakwasie, bez ulepszaczy
• 50 g cukru
• 50 g melasy
• 5 g drożdży, lub jeśli mamy, to surowego zaczynu chlebowego
• 2 l wody
• garść rodzynek / opcjonalnie

Chleb należy pokroić na kromki i upiec na ciemno brązowo w piekarniku lub na suchej patelni. Po  wystudzeniu pokruszyć i zalać przegotowaną wodą. Odstawić na kilka godzin (1 noc). Drożdże wymieszać z cukrem, melasą i odrobiną wody.  Płyn z chlebem przecedzić  i dodać wymieszane z cukrem drożdże. Odstawić ponownie na 10 godzin w ciepłe miejsce. Następnie przelać do butelek, dodać po kilka rodzynek i zakręcić. Odstawić w chłodne miejsce. Po 3-4 dniach zakwas jest gotowy.

źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7e/Borschtsch-Verkauf_in_Nishnij_Novgorod_%28PARODIE%21%29.jpg

źródło; http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7e/Borschtsch-Verkauf_in_Nishnij_Novgorod_%28PARODIE%21%29.jpg